εχμ...ο επίλογος...

(ιδού ο επίλογος των προηγούμενων τριών ποστς...)

Αυτό που είχα παρατηρήσει απο την πρώτη φορά που πήγα στην Κωνσταντινούπολη και μου χτύπησε λίγο άσχημα στο μάτι, είναι οτι υπήρχαν πάρα πολλές σημαίες.Και είναι μια λεπτομέρεια που δεν την προσέχουμε γενικώς, αλλά είναι μια λεπτομέρεια με μεγάλη δύναμη κατά βάθος.
Αφορμή για να τα θυμηθώ όλα αυτά ήταν ένα mail που μου έστειλε η φίλη μου η Ε. προ ημερών.Μου περιέγραφε την ομορφιά της άνοιξης στην πόλη και το πόσο όμορφα είναι στις όχθες του Βοσπόρου τώρα που έχουν ανθίσει οι πασχαλιές και μοσχοβολάει ο τόπος από μωβ χρώματα.Και η εικόνα χαλάει απότομα με τη φράση: “...και ανάμεσα στα ανθισμένα μωβ δέντρα, πάνω στους λόφους, δεσπόζουν επιβλητικά οι σημαίες...αυξάνονται όλο και περισσότερο με τον καιρό.”
Οι σημαίες...πριν μερικούς μήνες που ήμουν εκεί, ήταν ήδη πολλές και παντού.Είχαν μόλις ξεκινήσει να βάζουν κατά μήκος του Βοσπόρου, πάνω στους λόφους.Και όχι κανα σημαιάκι για πλάκα...σημαιάρες!Δεν υπερβάλω καθόλου.Από το καραβάκι κάτω στο Βόσπορο φάνταζαν ήδη τεράστιες, οπότε δε θέλω καν να φανταστω πόσο μεγάλες θα ήταν αμα πλησίαζε κανείς.Πλέον λοιπόν υπάρχει απο μια σημαία πάνω σε κάθε λόφο, να ανεμίζει επιβλητικά πάνω απο τα κεφάλια των ανθρώπων.
Μου διηγούταν θυμάμαι η Ε. ιστορίες απο όταν ήταν μικρή στη Σμύρνη, και μου έλεγε ότι τότε ελάχιστες γυναίκες έβλεπες με καλλυμένο το κεφάλι.Τα τελευταία χρόνια είναι που αυξάνονται όλο και περισσότερο.Είναι απίστευτο αλλά σε κάποια θέματα αντί να πηγαίνουν μπροστά πηγαίνουν προς τα πίσω!Λένε οτι το γράφει στο Κοράνι οτι οι γυναίκες δεν πρέπει να έχουν ακάλυπτα μέρη στο σώμα (εκτός του προσώπου).Είχα ξεκινήσει κάποια στιγμή να διαβάζω το Κοράνι, αλλά δεν άντεξα και πολύ και το έκλεισα.Κάποια στιγμή όμως θέλω να ψάξω να βρω που το γράφει αυτό συγκεκριμένα...
Δεν ξέρω τι φταίει γι αυτή τη συντηρητική οπισθοδρόμηση, ή μάλλον δεν είναι κάτι που θέλω να το αναλύσω αυτή τη στιγμή και εδώ πέρα.Έχω ακούσει όμως κατά καιρούς διάφορες ιστορίες για φανατικές συμπεριφορές που με έχουν κάνει να τρομάξω.
Πολύ άσχημο πράγμα ο φανατισμός και είναι κάτι το οποίο μου δημιουργεί αποστροφή, για όποιο θέμα κι αν πρόκειται.Ο φανατισμός είναι μια απο τις πρώτες παρωπίδες που τοποθετήθηκε στους ανθρώπους, κατά τη γνώμη μου.
Βέβαια σε όλες τις χώρες υπάρχουν προβλήματα με το φανατισμό και τη στενομυαλιά μερικών ανθρώπων, απλά εγώ αναφέρομαι τώρα συγκεκριμένα στην Τουρκία.
Σε μια άλλη παράγραφο του mail της, μου έλεγε ότι πρίν λίγες ημέρες, μια ομάδα νεαρών ανδρών, μπήκε σε ένα βιβλιοπωλείο και έσφαξε βάναυσα τρεις ή τέσσερις ανθρώπους που ήταν εκεί, επειδή το βιβλιοπωλείο πουλούσε τη βίβλο και άλλα βιβλία χριστιανικού περιεχομένου.Αυτό συνέβη στη Malatya, μια πόλη της ανατολικής Τουρκίας.
Επίσης μπήκα πριν μερικές ημέρες στο μπλογκ του pølsemannen και διάβασα ένα ποστ του που με παρέπεμψε στον jungle και σε ένα ποστ του που αναφέρεται σε έναν πόλεμο που έχει ξεσπάσει στο you-tube μεταξύ ελλήνων και τούρκων, όπου ανεγκέφαλοι και από τις δύο πλευρές ανεβάζουν βιντεάκια που δοξάζουν τις πατρίδες τους και υβρίζουν την απέναντι όχθη!Μα τι πανέξυπνα και ευρηματικά παληκάρια που αναθρέφει η νέα γενιά!
Ανεβάζω παρακάτω το βιντεάκι που ανέβηκε και στα παραπάνω μπλογκ, το οποίο είναι μια προσπάθεια να σταματήσει αυτή η βλακεία.

Έξυπνα παιχνίδια παίζονται πάντως δεν μπορώ να πω.Τόσο έξυπνα που πλησιάζουν τα όρια της βλακείας! Πολύ έξυπνα χρησιμοποιείται μια έμμεση πολιτική, που οδηγεί στην τόνωση του έμφυτου εθνικισμού των ανθρώπων, ταυτόχρονα τους κρατά κάτω και σε κάποιες περιπτώσεις τους εκβιάζει κι όλας.Πάντα έμμεσα και προσεκτικά.Θέλει καλές γνώσεις ψυχολογίας η πολιτική, η οποιαδήποτε πολιτική. Και η χρήση των συμβόλων θέλει επίσης προσοχή, έχουν μεγάλη δύναμη τα σύμβολα και συνήθως δε συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλη.

Ζητώ συγνώμη για τον βαρύ και απότομο επίλογο, αλλά τα είχα μες το μυαλό μου και ήθελα να τα βγάλω.Αν ήταν δυνατό θα έβγαζα τώρα και μια γύρα μπακλαβαδάκια να σας γλυκάνω αλλά ακόμα ο μπλόγκερ δε μας έχει μάθει πως να το κάνουμε αυτό....Αντί αυτού τελειώνω με το βιντεάκι λοιπόν.

Güle güle (είναι το γειά όταν φεύγεις, που ουσιαστικά σημαίνει χαμογελόντας, δηλαδή να πηγαίνεις χαμογελόντας : )