η M ε γ α λ ύ τ ε ρ η Σ ο φ ί α Κ ρ ύ β ε τ α ι Σ τ η ν Α π λ ό τ η τ α Κ α ι Τ η ν Φ υ σ ι κ ό τ η τ α Τ ω ν Π ρ α γ μ ά τ ω ν . Δ ε ν Τ η ν Δ ι α κ ρ ί ν ο υ μ ε , Α κ ρ ι β ώ ς Ε π ε ι δ ή Ο λ α Ε ί ν α ι Τ ό σ ο Α π λ ά Κ α ι Φ υ σ ι κ ά .


27 Ιουλίου 2007

ουουουουου...!!!!!!

Γιούχουουουουου...!!!!

Κανονικά γιούχου όμως ε....
Έχω χαθεί, είμαι απαραδεκτη το ξέρω.
Έχω χάσει πάσα επαφή με το ίντερνετ.
Ήμουν και ενα μήνα τώρα στας επαρχείας όπου εργαζόμουν δίχως πρόσβαση στις ευκολίες του σύγχρονου τρόπου ζωής (...ε πως τα λέω ε?....προσπαθώ να δικαιολογηθώ τώρα αν δεν έχετε καταλάβει...)

Λοιπόν...πω πω πάει ένας ολάκερος μήνας ε?
Αγαπητά μου παιδιά έχω ξεφύγει και τώρα έχουν γίνει τόσα πολλά που δεν ξέρω τι να πρωτογράψω....λοιπόν πάμε μια γρήγορη.....
Ναι πέρασε ενας μήνας γεμάτος κουραστική δουλειά μες τη ζέστη, αλλά και γεμάτος όμορφες στιγμές και καλό φαι και ωραίο κόσμο και βόλτες στην επαρχεία και έρωτες και λύπες και απολα αμε.

Τον καύσωνα με το ζορι τον παλεύω και το γεγονός οτι όλες οι εμορφιές της Ελλάδας καταστρέφονται απο τις φωτιές προσπαθώ να μην το σκέφτομαι γιατί θα φρικάρω και θα πάω να πέσω κι εγώ σε μια φωτιά να ησυχάσω.....
Χθες ήμουν με μια φίλη που γύρισε μετά απο ενα χρόνο στο εξωτερικό και οταν πήρε τηλέφωνο την οικογένεια της που μένει σε ενα χωριό ορεινά του Άργους, το μόνο που πρόλαβε να ακούσει ήταν το ανίψι της να λέει "Θεια καιγόμαστε" και τη νύφη της να πέρνει το τηλέφωνο και να λεει "Προσπαθούμε να σώσουμε το σπίτι" και μετά να κόβεται η γραμμή.
Έφυγε σήμερα να πάει να βρει την οικογένεια της και να αντικρύσει το μέρος που μεγάλωσε, όπως δεν το έχει ξαναδεί...όλη την ομορφιά μεταμορφωμένη σε μαύρη στάχτη...

Έχει μαυρίσει και η ψυχή μου με όλα αυτά...

Ουφ.Τελοσπάντων κόβω την μαυρίλα και προχωράω.
Θα σας ξαναφείσω για άλλον ένα μήνα.Τώρα πάω διακοπές.Όλε!
Πέρνω την Κυριακή το καραβάκι και πάω μακρυά μακρυά στο νησάκι μου στα Δωδεκάνησα να ησυχάσω.Δεν θέλω να ακούω τίποτα, δε θέλω να βλέπω κανέναν, θέλω να κάνω οτι γουστάρω.
Και πολύ γουστάρω.Μερικές μέρες είμαι πάλι στην Αθήνα και φρίκη, φρίκη, φρίκη...!
Παω λοιπόν να δω τα φιλιαράκια μου στο νησί και να τους χαρώ που έχω καιρό να τους δω.Πάω να βρω την ηρεμία στο χωράφι, μακρυά απο τον πολιτισμό, να ρίξω τις βόλτες μου στο βουνό και τις βουτιές μου στα σκουρο μπλε παγωμένα νερά των Δωδεκανήσων.
Ένα όνειρο......λαλαλααααα......ενα όνειρο που είναι πραγματικότητα.

Και για το τέλος άφησα τα καλύτερα νεα, τα οποία τα έχω μάθει απο προχτές και τραγουδάω και χοροπηδάω στο δρόμο και λαλαλααα......Θα γίνω θεια!!!!
Ω ναι ω ναι τι ωραία!!!!
Η κοπελιά του αδερφού μου είναι έγκυος και τα παιδιά γουστάρουνε και θα το κρατήσουνε και μιας και πήραν φόρα λένε να ρίξουν κι ενα γάμο το Σεπτέμβρη με ενα γλεντι τρικούβερτο στο νησί κι εγώ μόνο που δεν έχω φτιάξει πανό ακόμα να κυκλοφορώ στην πόλη.....θα γίνω θειαααααα!!!!Ω τι ευτυχία!!!!

Λαλαλααλαλααααα....!!!!!
Αυτα εν ολίγοις και στα γρήγορα....πρέπει να φύγω τώρα.Ελπίζω και εύχομαι να είστε όλοι καλά, να περάσετε ενα ομορφο υπόλοιπο καλοκαιριού και .......ραντεβού το Σεπτέμβρη!!!!