Σςςςς....

Κλείσε τα μάτια.

Άκου για λίγο...
Ηρεμία
Κελάιδισμα πουλιών
Όμορφη μελωδία
Νερό που κυλάει
Το θρόισμα των φύλλων
Φωνές από παιδάκια που παίζουν.

Μύρισε για λίγο...
Ευωδιαστά λουλούδια
Βρεγμένο χώμα
Νερό.

Νίωσε για λίγο το γρασίδι κάτω απο τις γυμνές πατούσες σου.
Νίωσε τον ανοιξιάτικο ήλιο να σε ζεσταίνει, να σου καίει το πρόσωπο.


Άνοιξε τα μάτια.

Κοίταξε γύρω...χαμογελαστές φάτσες παντού.
Και όλες οι αποχρώσεις του πράσινου
Και χρώματα καινούρια, μοναδικό το καθένα.
Πρόσωπα που λάμπουν.
Μαμάδες, μπαμπάδες, παιδάκια.
Κορίτσια, αγόρια.
Παρέες.
Γιαγιάδες, παπούδες.
Χέρι χέρι.
Όλοι ένα χαμόγελο.
Όλη η πόλη ένα πράσινο ευωδιαστό παραμύθι.


Αυτό το μέρος την άνοιξη είναι ένα όνειρο.

Γενικώς η άνοιξη είναι ένα όνειρο.

Παντού.
Έχω μεθύσει.
Και σέρνω τα πόδια μου κάτω από τον ήλιο σιγοτραγουδώντας.
Και λιάζομαι στα γρασίδια με τις ώρες.
Και το χαμόγελο μόνιμο.

Ένα δάσος δίπλα στο σπίτι μου.
Ένα δάσος σε κάθε γειτονιά της πόλης.
Ένα κελάιδισμα η μελωδία αυτής της πόλης.
Ένα χαμόγελο οι άνθρωποί της.

Ένα χαμόγελο κι εγώ που είμαι εδώ.
Θα είμαι πολύ χαζή να αφείσω αυτό το μέρος πριν την ώρα του.Και δε θα το αφείσω.
Αν είναι να μένω σε μια γαμημένη πόλη για κάποιο διάστημα ακόμα, ε ας μένω εδώ τουλάχιστον!