en el nombre del Dio

Ο Α. είναι ο συγκατοικός μου.Θυμάμαι απο την πρώτη φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο το ήξερα οτι θα τα πάμε πολύ καλά με αυτό τον άνθρωπο και χαίρομαι που βρήκε την αγγελία μου και πήρε τηλέφωνο εκείνη τη μέρα.Όπως χαίρομαι και για την απόφαση μου να απορρίψω τα υπόλοιπα σπίτια που είχα δει και να έρθω να μείνω εδώ τελικά.Είναι φοβερό αυτό, να κολλάς με έναν άνθρωπο απο την πρώτη στιγμή και να υπάρχει μια οικειότητα σα να γνωρίζεστε χρόνια.Θυμάμαι όταν ήρθα να δω το σπίτι και με το που άνοιξε η πόρτα και πάτησα το πόδι μου μέσα, το ένιωσα οτι αυτό είναι το μέρος που έψαχνα.Φωτεινό, πολύχρωμο, χαρούμενο, σαν τον ιδιοκτήτη του.Τώρα δε που μένω κι εγώ εδώ το σπίτι έχει απογειωθεί!Λαλαλααα....
Γενικώς είμαι λιγάκι δύσκολη στις συγκατοικήσεις και έτσι είχα μια μικρή ανησυχία στην αρχή, τελικά όμως όσο καιρό μένω εδώ όλα πηγαίνουν απο το καλό στο καλύτερο.Ο Α. είναι φοβερός τύπος και ακόμα καμιά φορά εκπλήσσομαι με το πόσο μοιάζουμε και με το πόσο καλά συνεννοούμαστε.Είναι απο τη Βενεζούελα, λατινοαμερικάνος και με τα όλα του μάλιστα.Είναι πραγματικά πολύ όμορφος, με ωραίο μυαλό, ωραίο γούστο και ο τρόπος ζωής του ταιριάζει απόλυτα με το δικό μου.Με λίγα λόγια, αν είχα μια εικόνα του ιδανικού άντρα στο μυαλό μου, την πλησιάζει πάρα πολύ, για να μην πω οτι την ακουμπάει κι όλας.Το μόνο θέμα είναι οτι ο Α. ενδιαφέρεται για αντρικά κωλαράκια και όχι για το δικό μου!Δυστηχώς.Μου πήρε λίγο καιρό στην αρχή να καταφέρω να μην τον ερωτευθώ η αλήθεια είναι, αλλά τώρα χαίρομαι πάρα πολύ γιατί έχω αποκτήσει έναν πολύ καλό φίλο.
Τελος πάντων, δεν ξεκίνησα αυτό το ποστ για να εκθειάσω τα προτερήματα του συγκατοίκου μου, ούτε για να αναλύσω τους προβληματισμούς μου του στυλ μα γιατί όλο και περισσότεροι άντρες αποφασίζουν να τη βρίσκουν μεταξύ τους, και μάλιστα οι καλύτεροι του είδους (εντάξει ίσως υπερβάλλω λίγο, μη βαράτε...).

Όχι, ξεκίνησα να γράφω με αφορμή μια κουβέντα που είχαμε χθες.Ο Α. σπουδάζει στο πανεπιστήμιο εδώ πέρα για τους αρχαίους πολιτισμούς της Λατινικής Αμερικής, την ιστορία τους, την κουλτούρα τους, τις τέχνες τους κτλ.Χθες λοιπόν σε μια κουβέντα που είχαμε, κυρίως για ότι αφορά την καταστροφή αυτών των πολιτισμών απο τους ευρωπαίους κατακτητές, μου είπε μεταξύ άλλων και για την Cholula.

Η Cholula είναι μια πόλη στο κεντρικό Μεξικό, η οποία πριν απο την άφιξη των ισπανών κατοικούταν απο τους Αζτέκους.Εκεί υπάρχει λοιπόν η Πυραμίδα της Cholula, ή αλλιώς πυραμίδα Tepanapa, η οποία με βάση 450 x 450 μέτρα και ύψος 66 μέτρων, είναι η μεγαλύτερη πυραμίδα στον κόσμο και αναφέρεται μάλιστα και ως το μεγαλύτερο μνημείο που έχει χτίσει άνθρωπος επι γης.Όταν οι κάτοικοι της Cholula πληροφορήθηκαν την άφιξη των ισπανών, ετοίμασαν γιορτή και στήθηκαν όλοι στην πυραμίδα για να τους προϋπαντήσουν.Όλη η πόλη, άντρες γυναίκες, παιδιά, όλοι.Οι ισπανοί κατακτητές λοιπόν, με την άφιξη τους στην Cholula, άρχισαν να πυροβολούν.Άντρες, γυναίκες, παιδιά, όλο τον κόσμο.Έτσι όπως ήταν στημένοι στην πυραμίδα κι όλας όλοι στη σειρά δεν δυσκολεύτηκαν και πολύ να ξεκληρίσουν ολόκληρη την πόλη.Στη συνέχεια γκρέμισαν την κορυφή της πυραμίδας και έχτισαν στην κορυφή έναν χριστιανικό καθεδρικό ναο!
Ο ναός είναι αυτός που φαίνεται στην φωτογραφία επάνω.Ναι κάτω απο τον καθεδρικό είναι η μεγάλη μυραμίδα της Cholula, πλέον είναι σκεπασμένη σχεδόν εξολοκλήρου απο τη βλάστηση που αναπτύχθηκε με τα χρόνια και απο μακρυά φαίνεται σα να ‘ναι απλά ένας λόφος με έναν καθεδρικό στην κορυφή του.Η πυραμίδα έχει παραμείνει σε αυτή την κατάσταση εξαιτίας της ιστορικής και θρησκευτικής σημασίας του καθεδρικού που βρίσκεται στην κορυφή, ο οποίος έχει ανακηρυχθεί αποικιακό μνημείο.Οι αρχαιολόγοι έχουν καταφέρει να αποκαταστήσουν μόνο τη βάση στη μια πλευρά της πυραμίδας (φωτό κάτω), ενω στο εσωτερικό της πυραμίδας έχουν γίνει οι ανασκαφές των τούνελ που διατρέχουν την πυραμίδα και φτάνουν τα 8 χιλιόμετρα.

Φυσικά αυτό είναι ένα δείγμα μόνο της σφαγής των ντόπιων πληθυσμών απο τους κατακτητές ευρωπαίους.Οι καλοί χριστιανοί ευρωπαίοι, κατάφεραν να αφανίσουν πληθυσμούς μεγαλύτερους απο αυτούς που κατοικούσαν την Ευρώπη τότε -καθώς υπολογίζεται οτι πριν την άφιξη των ευρωπαίων το 1492, ο πληθυσμός της Αμερικής ήταν πολύ μεγαλύτερος απο ότι της Ευρώπης- και μαζί με αυτούς και γνώση, ίσως ανώτερη απο αυτή που κατέχουμε εμείς σήμερα.
Η πόλη Tenochtitlan, στη θέση της οποίας βρίσκεται πλέον το Mexico City, ήταν μια απο τις μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο και καταστράφηκε ολοσχερώς το 1521 απο τους ισπανούς κατακτητές.Το Tenochtitlan ήταν πολύ πιο ανεπτυγμένο απο οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη της εποχής εκείνης, καθώς εκτιμάται ότι είχε τρεχούμενο νερό, βοτανικούς κήπους και άψογα δομημένους και καθαρούς δρόμους, καθώς και πληθυσμό μεγαλύτερο απο οποιασδήποτε ευρωπαϊκής πόλης.
Οι πορτογάλοι, φτάνοντας στις όχθες της σημερινής Βραζιλίας, έσφαξαν εκατομμύρια ινδιάνους.Ο Charles C. Mann, στο βιβλίο του “1491 – New revelations of the Americas before Columbus”, αναφέρει μεταξύ άλλων, οτι οι ινδιάνοι του Αμαζονίου είχαν καταφέρει να βρούνε τρόπους καλλιέργειας του τροπικού δάσους χωρίς να το καταστρέφουν.Μια διαδικασία την οποία μελετάνε οι επιστήμονες σήμερα και προσπαθούν να επανακτήσουν αυτή τη χαμένη γνώση, σε μια προσπάθεια διάσωσης του Αμαζονίου.
Με λίγα λόγια, οι ευρωπαίοι κατακτητές, καθοδηγημένοι απο τη βλακεία της εξουσίας και του χρήματος και στο όνομα της θρησκείας και της ανάπτυξης, έσφαξαν εκατομμύρια κόσμο και ταυτόχρονα κατέστρεψαν γνώση, που ίσως να μην καταφέρουμε να επανακτήσουμε ποτέ.
Και φυσικά όχι μόνο στην Αμερική, αλλά στα περισσότερα μέρη του πλανήτη.Μέρη με ανεπτυγμένο πολιτισμό και προχωρημένη γνώση, απλά, εξαφανίστηκαν.’Οπως για παράδειγμα η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Κάθομαι κι αναρωτιέμαι λοιπόν.....προσπαθώ να φανταστώ.....πως θα ήταν ο κόσμος σήμερα αν δεν είχε υπάρξει ο χριστιανισμός?Τι μορφή θα είχε αυτός ο πλανήτης αν δεν είχαν καταστραφεί αυτοί οι πολιτισμοί και είχαν συνεχίσει να εξελίσσονται?