η M ε γ α λ ύ τ ε ρ η Σ ο φ ί α Κ ρ ύ β ε τ α ι Σ τ η ν Α π λ ό τ η τ α Κ α ι Τ η ν Φ υ σ ι κ ό τ η τ α Τ ω ν Π ρ α γ μ ά τ ω ν . Δ ε ν Τ η ν Δ ι α κ ρ ί ν ο υ μ ε , Α κ ρ ι β ώ ς Ε π ε ι δ ή Ο λ α Ε ί ν α ι Τ ό σ ο Α π λ ά Κ α ι Φ υ σ ι κ ά .


29 Μαρτίου 2008

ΖωηΚαιΚοτα-ΚοτΚοτΚοτ!*


Λοιπόν ίσως ενα απο τα καλύτερα καθολικά πάσχατα που έχω περάσει.Μα πραγματικά.Και σκάνε δυο φίλοι και σου λένε τις επόμενες μέρες που θα είμαστε εδώ αναλαμβάνουμε εμείς.Δε θα ξανασκεφτείς για λεφτά και δουλειές και τίποτα μέχρι να φύγουμε.Τώρα κάνουμε οτι γουστάρουμε.Γαμώ.Και έτσι λοιπόν απόλυτο ριλάξ.Σα να ήμουν σε εναν γλυκό λίθαργο όλες αυτές τις μέρες.Σε μια όμορφη νιρβάνα λαλαλαααα...Και έτσι λοιπόν ξύπνημα χαλαρό το πρωί και μετά πρωινό-μπράντς σε ζεστά πολύχρωμα καφέ με ντελικάτες γεύσεις.Και μετά βόλτα αλλά λόγω κρύου, απλά βόλτα μέχρι το επόμενο καφέ και σιγά σιγά ο καφές το γυρνάει σε κράσι.Και μετά γιοχοχοοοο βόλτα που καταλήγει σε εστιατοριάκι πρώτο.Και γκουρμέ γεύσεις και τα καλύτερα κρασιά απο το μενού.Μα σε λα βι που λένε και οι γάλλοι.Κάτι ξέρουν αυτοί.Συν τοις άλλοις ρακί απο την Κρήτη -και μια απο τις καλύτερες νομίζω που έχω πιεί στη μέχρι τώρα ζωή μου- αλλά και παστελάκι πρώτο, επίσης απο τα καλύτερα.Και μασάζ και χοροί και συζητήσεις μπόλικες και γέλιο μπόλικο και ενα καλό μούλτι-κούλτι-τούτι-φρούτι γλεντάκι στο σπίτι και τι να λέμε τώρα...όνειρο, όνειρο αυτό το πάσχατο!

Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά ,περάσαν γρήγορα και οι τελευταίες μέρες και τώρα πέρνουμε φόρα και ανοίγουμε σιγά-σιγά το γκάζι γιατί αρχίζουν τα καλύτερα τώρα.Απο δω και πέρα ολέ!Αύριο τέτοια ώρα που μιλάμε θα βρίσκομαι με τον ανηψιό στην αγκαλιά!Οου γιες!!Εεε...καλά ίσως όχι τέτοια ώρα, γιατί ετούτη δεν είναι ώρα για μωρά παιδιά, τέτοια ώρα μάλλον θα βρίσκομαι με κανα ποτηράκι γεμάτο κρασί αγκαλιά, το οποίο φυσικά καθόλου κακό δεν είναι, αλλά σίγουρα θα έχω περάσει όλο το απόγευμα με τον ανεψιό αγκαλιά.Ένα εβδομαδιαίο διάλειμμα εν Αθήναις είναι πάντα ευχάριστo θαρρώ χοχοχο.

Και σαλαλαλαααα και λαλαλαλααααα και τριαλαλαλαααα και ρουφάω τη ζωή και δε χορταίνω και σε άπειρα κομμάτια ευτυχίας σκορπίζομαι παντού και πόσο όμορφα γεμάτα περνάει ο καιρός και πόσα όμορφα ακόμα έρχονται και μαζί με όλα σε μια στιγμή αυθορμητισμού κλείσαμε και εισιτήρια για Μπάρτσα και μουσικές απο παντού και χαμόγελα το πρωί και παιχνίδια με τις εφημερίδες και τραγούδια στο ποδήλατο και κόψε-ράψε-κόψε-ράψε και ξανά απτην αρχή τι ωραία που ναι η ζωηηηηηηηηηηηηηηη!!!!!

17 Μαρτίου 2008

ζαμανφου....**


Σίγουρα αυτό που περιμένεις να δεις κοιτάζοντας έξω απο το παράθυρο μια Δευτέρα πρωί στα μέσα του Μάρτη δεν είναι....χιόνι!!!
Σύμφωνα με το ημερολόγιο έχουμε μπει στην άνοιξη, και οι δανοί που ακολουθούνε το ημερολόγιο και όχι τα δελτία της dmi (εμυ της Δανίας) έχουν ήδη αρχίσει να διοργανώνουν τις ανοιξιάτικες εκδηλώσεις.
Εγώ πάντως που βγήκα για λίγο έξω ένιωσα λες και είμαι στα μέσα του χειμώνα κάπου στη Γροιλανδία, με τον αέρα να φυσάει λυσασμένα και το χιόνι να πετάει οριζόντια με ιλλιγγιώδη ταχύτητα και να προσγειώνεται στο πρόσωπο μου δυσκολεύοντας έτσι την όραση μου και την άφιξη στον προορισμό μου.
Και έτσι θα είναι όλη η εβδομάδα λένε....Όνειρο!Όλε!
Συν τοις άλλοις, εμείς εδώ έχουμε πάσχα αυτή τη στιγμή που γράφω, ναι αυτή ακριβώς τη στιγμή εδώ πέρα είναι μεγάλη δευτέρα....Μα ουδεμία απορία γιατί δυσκολεύομαι να νιώσω πάσχα εδώ πάνω.Άκου λέει πάσχα.......και αντι για λιβάδια με λουλουδάκια και πασχαλινά αυγά, έχουμε πασχαλινά αυγά και χιόνιαααα στοοο καμπαναριόοοοοοοοοοο...!!!Λαλαλαοοοοο!!!!
Μάλιστα.Δε βαριέσαι.Θα περάσει κι αυτό και θα έρθει κι άνοιξη κάποια στιγμή και σε μας, που θα πάει.Για την ώρα λίγες διακοπές, ύπνος και ξεκούραση, καφεδάκια, φιλαράκια, μικρές ιδέες για μελλοντικά σχέδια και μουσική.Χαλαρά.Το τζάκι λείπει και θα είχαμε μια καθόλα πλήρη χειμωνιάτικη εικόνα.
Άιντε καλα χριστ......εεε καλό πάσχα.Τι πάσχα δηλαδή εσείς έχετε καλοκαίρι απο οτι μαθαίνω.Χμμμ..........





"Θα φύγω θα ξενιτευτώ
θ'αφήσω αυτά τα μέρη,
θ'αφήσω αυτά τα μέρη.

Να βρω την άκρη του ντουνιά
να την εκάμω ταίρι,
να την εκάμω ταίρι."
(Στέλιος Πετράκης "Στην άκρη του ντουνιά")


Λαλαλαααααα....!!!!

07 Μαρτίου 2008

ffw.


...Ευτυχώς που δεν έχω χρόνο αυτές τις μέρες, γιατί αλλιώς θα σας είχα βομβαρδίσει στα ποστ περί του θαύματος της ζωής και την ευτυχία στα απλά πράγματα και ενα σωρό άλλες τέτοιες αμπελοφιλοσοφίες.Χοχοχο.Τυχεροί είστε!

Αντιθέτως τρέχω σαν παλαβή και αυτή την εβδομάδα αρκετά κατσουφιασμένα κι όλας....Πέραν του οτι παίζει τρελό άγχος αυτές τις μέρες μέχρι το πάσχα -το οποίο εδώ ξεκινάει σε δέκα μέρες ευτυχώς- και φυσικά έχουν πέσει όλα μαζεμένα και πρέπει να έχω ολο το προτζεκτ έτοιμο μέχρι την άλλη Παρασκευή και δουλειά παράλληλα κάθε απόγευμα και επισκέψεις απο Ελλάδα και απο αλλού και να προσέχω και την κόρη της φίλης μου όλη μέρα το Σάββατο και άγχος και κούραση και ουφ.....και πες την παλεύουμε γιατί δε μασάμε γενικώς και μπλα μπλα μπλα ναι τα ξέρουμε όλα αυτά.....αλλά το θέμα είναι οτι πέρα απο όλα αυτά έχει επιστρέψει και ο χειμώνας!Χειμώνας με τα όλα του όμως λέμε.Και χιόνια και βροχές και παγωμένος αέρας και μπρρρρρ.....Και βασικά έχω βαρεθεί.Θέλω άνοιξη λέμε!

Και κάτω λέει έχετε γαμώ τους καιρούς ε?Γκρουμφ.Κάθε φορά που κλείνω το τηλέφωνο με τον αδερφό μου είμαι με ενα χαζό χαμόγελο για αρκετή ώρα μετά.Χε.Πραγματικά φοβάμαι το τι θα γίνει όταν κατέβω και αντικρύσω τον ανηψιό.Νομίζω οτι θα την ακούσω τελείως και μετά θα αρνούμαι να ξαναμπώ στο αεροπλάνο!Όλε λέμε όλε!Ο χρόνος έχει αρχίσει και μετράει αντίστροφα.22 μερούλες και θα την αράζω στον ήλιο με τον ανηψιό αγκαλιά.Ναι ναι ω ναι.Τι έλεγα?Να περάσει ο Φλεβάρης?Ε άντε να περάσει και ο Μάρτης τώρα!Χοχοχο!
Όχι εντάξει τώρα είμαστε χαλαρά.Μια βδομαδούλα και μετά πασχαλινές διακοπές, καμιά βόλτα κοντινή, μετά Ελλάδα για λίγο και μετά ποιός μας πιάνει.

Πάντως πραγματικά απορώ πως υπάρχει κόσμος που ζει όπως έγω αυτή τη στιγμή αλλά για όλη τους τη ζωή!Γιατί εντάξει εγώ ξέρω είναι για έξι μήνες και θα πήξω και θα κουραστώ και πολύ δουλειά και σχολή και κανούρια πράγματα οκ αλλά επιλογή μου είναι στην τελική και θα τελειώσει κι αυτό και πάμε γι άλλα.Να γουστάρουμε.Αλλά πως μπορούν κάποιοι και ζουν έτσι όλη τους τη ζωή μες το άγχος και το στρές και την κούραση?Και γιατί?
Δεν ξέρω....Εγώ δεν θα την πάλευα πάντως.Δεν νομίζω καν οτι θα την πάλευα να κάνω και την ίδια δουλειά για χρόοοοονια ή για όλη μου τη ζωή.Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα όμως.Λίγη αλλαγή βρε παιδάκι μου, λίγο σασπένς, έτσι να γίνεται κάτι.
Τι γίνεται?
Χμ καλά σταματάω και πάω για δουλειά.Όλε!

(υγ. ψιτ εσείς εκεί κάτω, στείλτε καλέ κανα ξόρκι να διώξουμε κι εμείς το χειμώνα....)

01 Μαρτίου 2008





Σηκώνω το ακουστικό και σχηματίζω τον αριθμό.Στην άλλη άκρη της

γραμμής ακούγονται φωνές αγαπημένες.Ήρεμες και έτοιμες για το

άγνωστο που έρχεται.Ήρθαν οι γιατροί.Βάζει το ακουστικό στο μηχάνημα

και ακούω την καρδιά του μωρού.Έχω μείνει με το ακουστικό σφιχτά

κολλημένο στο αυτί και ακούω με μια φάτσα χαζεμένη.Ένα τεράστιο

χαμόγελο και ενα ελαφρύ βούρκωμα.Το μέσα μου γίνεται βούτυρο και

λιώνει.Μικρή και εύθραυστη ταξιδεύω με τη σκέψη.Κι ενα καλώδιο

τηλεφώνου μεταφέρει όλη μας την αγάπη.Ακόμα κι απο το τηλέφωνο,

ακόμα κι απο τόσο μακρυά, οσα δεν μπορούν να ειπωθούν με λόγια,

γίνονται αντιληπτά με τη σιωπή μας.
.
.
.
.
.
.
(Καλό μήνα και καλή Άνοιξη!!Όλε!)




update: Κυριακή πρωί με ξυπνάει το τηλέφωνο.Σέρνομαι μέχρι το ακουστικό και με δυσκολία βγαίνει ενα βραχνό ναι.Στην άλλη άκρη της γραμμής ακούω τη φωνή του αδερφού μου πιο καθαρή και φωτεινή κι απο την ατμόσφαιρα της πιο όμορφης ανοιξιάτικης μέρας."Έλα!Γεννάμεεε!" μου φωνάζει.

...Σήμερα Κυριακή 2 Μαρτίου στις 3 η ώρα το μεσημέρι γεννήθηκε ο ανηψιός μου.Μικρός και ροδαλός, με μαύρα ματάκια και μαύρες πατικωμένες μπούκλες.
Έγινα θεία!!!Λαλαλαααααα!!!!

Χαμογελάμε, χορεύουμε και τραγουδάμε...τι χαρά, τι χαρά λαλαλαααα!!!