η M ε γ α λ ύ τ ε ρ η Σ ο φ ί α Κ ρ ύ β ε τ α ι Σ τ η ν Α π λ ό τ η τ α Κ α ι Τ η ν Φ υ σ ι κ ό τ η τ α Τ ω ν Π ρ α γ μ ά τ ω ν . Δ ε ν Τ η ν Δ ι α κ ρ ί ν ο υ μ ε , Α κ ρ ι β ώ ς Ε π ε ι δ ή Ο λ α Ε ί ν α ι Τ ό σ ο Α π λ ά Κ α ι Φ υ σ ι κ ά .


29 Απριλίου 2007

ο μονόλογος του Σαββατόβραδου

Σήμερα ήταν μια κουραστική, αλλά πανέμορφη μέρα.Φωτεινή, ζεστή, με όμορφους ανθρώπους και παιδικά χαμόγελα.
Απο τα ξημερώματα στο πόδι....όλο το πρωί ξεχορτάριαζα, ξερίζωνα, έσκαβα και φύτευα στον κήπο μιας φίλης.Είχε γενέθλια και μας κάλεσε όλους αντί για δώρα και τις τυπικές βλακείες, να μαζευτούμε και να τους βοηθήσουμε να σουλουπώσουνε τον κήπο τους.Ένα μεγάλο δώρο απο όλους.
Είχαμε μαζευτεί διάφορος και ωραίος κόσμος και όλοι με τα πιτσιρίκια τους.Τα οποία βρέθηκα να προσέχω το απόγευμα.Τα μεγαλύτερα γύρω στα τέσσερα, χεχε, κόλαση!
Κάποια στιγμή τα πήραμε όλα (15 όλα μαζί) με άλλους δυο και τα πήγαμε μια βόλτα εκεί κοντά που είχε σκάσει ένα τσίρκο.Πήγαμε πίσω απο το τσίρκο για να δουμε τα ζώα.Μια καμήλα πήγε να φάει το καρότσι του ενος μικρού.Εγώ είδα τα ζώα έτσι στα κλουβιά σε άθλιες συνθήκες και σφίχτηκε η καρδιά μου.Ένιωσα το χαμόγελο και τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου να χαλαρώνουν και να πέφτουν, καταβάλοντας μεγάλη προσπάθεια συνέχισα να χαμογελάω μπροστά στα ενθουσιασμένα πιτσιρίκια για να μην τους το χαλάσω.Απο πιτσιρίκι είχα να δω ζώα σε τσίρκο και είχα ξεχάσει πως είναι εκείνο το σφίξιμο στην καρδιά.Το ένιωθα και τότε...αλλά μου φαίνεται οτι με τα χρόνια που περάσανε μεγάλωσε κι αυτό μαζί με μένα...
Στο γυρισμό έπιασε μια γρήγορη καλοκαιρινή μπόρα και ξέπλυνε κάπως αυτή την εικόνα.
Η βραδυά κύλησε όμορφα στη συνέχεια.....Φαγητό, λίγο παιχνίδι, οι τελευταίες δουλειές, τα πιτσιρίκια για ύπνο και τελικά μπυρίτσα κοιτώντας τον ήλιο να δύει και θαυμάζοντας τον κήπο που έγινε τελικά πολύ όμορφος..

Τώρα πονάνε τα χέρια μου, οι παλάμες μου, η πλάτη μου και λιγάκι η μέση μου.Αύριο φαντάζομαι θα είμαι χειρότερα, αλλά δε με νοιάζει γιατί άξιζε τον κόπο.
Βλέπω το φεγγάρι να φέγγει ανάμεσα απο τα λιγοστά σύννεφα.
Όμορφες μουσικές, όμορφες εικόνες, όμορφοι άνθρωποι.
Ε δε χρειάζεται και τίποτα παραπάνω.....

11 σχόλια:

sunday είπε...

Μου έφερες την εικόνα και τη μυρωδιά του τσίρκου που επισκέφτηκα μικρός. Την έξω/πίσω εικόνα. Δυστυχώς.:(
Αλλά μου έφερες και τη δική σας εικόνα στον κήπο και τις μπυρίτσες. Ευτυχώς. :))

Unknown είπε...

Αχ τι όμορφο Σάββατο ρε unlearn...
Πάρε και τη δική μας νοσταλγία και θα χεις τον παράδεισο...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

δεν είναι υπέροχος ο κόπος που προέρχεται από το μόχθο της γης; Βγαίνω να σκαλίσω τον κήπο μου τώρα!

pølsemannen είπε...

Χμ...

Πώς το βλέπεις μετά από αυτή την εμπειρία; Έχεις τις αντοχές για νηπιαγωγός;

Πάντως στον ζωολογικό κήπο της πόλης σου τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα για τα ζώα...

Αν η βόλτα με τα πιτσιρίκια ήταν εκεί ίσως να μην σε έριχνε τόσο το θέαμα...

unlearn... είπε...

sunday...ευτυχώς και για μένα και για σένα δηλαδή :)

narita...ποια νοσταλγία βρε ναριτάκο?Του παραδείσου εμείς ορίζουμε ποιά μορφή θα του δώσουμε ;)

σπύρο σεραφείμ...υπέροχος είναι όντως και ειδικά όταν γίνεται με κέφι και καλή παρέα.Καλό σκάλισμα!

pølsemannen...να σου πω την αλήθεια τη βόλτα στο ζωολογικό κήπο της πόλης μου την κάνω συχνά με τα πιτσιρίκια και την ευχαριστιέμαι πολύ.Είναι όντως σε πολύ καλές συνθήκες τα ζώα.
Νηπιαγωγός ε.....χμ, δύσκολα, αν ήθελα να δοκιμάσω τα όρια της υπομονής μου ίσως...;)

Paranoia είπε...

σε ζηλεύω
θά θελα ένα κήπο, γεμάτο τριανταφυλιές, γιασεμιά, νυχτολούλουδα και ορτανσίες μόνο.
Ζητώ πολλά μηπως?
την καλησπέρα μου

Aggelos Spyrou είπε...

Σε καλή ώρα σε διάβασα...

Μια νοσταλγία με πλησίασε,

για λίγο,

ύστερα τό 'σκασα ξανά...

0:)

unlearn... είπε...

paranoia....μη ζηλευεις δεν ήταν δικός μου ο κήπος.....κι εγω θα θελα ενα κήπο...ελπίζω κάποια στιγμη :)

άγγελε...χεχε να το σκας πάντα!

FuSmOKer είπε...

Οι τελευταίες δυο γραμμές στο κείμενο σου άποτελούν στόχο ζωής για πολλούς :)

ion είπε...

unlearn?? από ναργιλέ σε μπυρίτσα θα μας κακομάθεις..**

unlearn... είπε...

fusmoker... :) πες τους οτι είναι πολύ πιο απλό απο όσο νομίζουν ;)

ιον...χεχε καλό κάνει λίγο κακομάθημα ;)