η M ε γ α λ ύ τ ε ρ η Σ ο φ ί α Κ ρ ύ β ε τ α ι Σ τ η ν Α π λ ό τ η τ α Κ α ι Τ η ν Φ υ σ ι κ ό τ η τ α Τ ω ν Π ρ α γ μ ά τ ω ν . Δ ε ν Τ η ν Δ ι α κ ρ ί ν ο υ μ ε , Α κ ρ ι β ώ ς Ε π ε ι δ ή Ο λ α Ε ί ν α ι Τ ό σ ο Α π λ ά Κ α ι Φ υ σ ι κ ά .


28 Μαρτίου 2007

το χαλβά σου εσύ...


Λοιπόν σε λίγο έρχεται, πάω στο αεροδρόμιο να τον πάρω.Ποιός?Ο χαλβάς καλέ!
Και δεν έρχεται και μόνος, φέρνει και την κολλητή μου μαζί!Τι σου είναι οι χαλβάδες ε...
Πω πω πολύ καιρό περιμένω αυτή τη στιγμή.Τι όμορφο συναίσθημα να πηγαίνεις στο αεροδρόμιο να συναντήσεις κάποιον που αγαπάς.Γενικώς μ'αρέσουν τα αεροδρόμια.Μου έχουν χαρίσει πολλές όμορφες στιγμές.Και μερικές άσχημες, αλλά με τον καιρό γίνανε όμορφες κι αυτές.Τα περισσότερα άσχημα γίνονται όμορφα με τον καιρό.
Έχω καιρό να τη δω τη φιλενάδα μου λοιπόν και πολύ μου έχει λείψει.Θυμάμαι την πρώτη φορά που την είδα.Δευτέρα δημοτικού.Κάναμε μάθημα και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα ένα μικροσκοπικό κοριτσάκι (καλά λογικά τότε όλα μικροσκοπικά ήμασταν).Μας τη συστήνει λοιπόν η δασκάλα και μετά της λέει να διαλέξει που θέλει να κάτσει.Άδεια θέση είχε δίπλα μου και δίπλα σε μια άλλη κοπέλα και ήρθε και έκατσε δίπλα μου.Ε αυτό ήταν, από τότε απέκτησα την αδερφή που δεν είχα και ένα άτομο στο οποίο μπορώ πάντα να υπολογίζω και μπορώ πάντα να μιλήσω.Και το καλύτερο, που ξέρω κι όλας οτι θα είναι και εκεί για πάντα.Μεγάλη υπόθεση αυτή βρε παιδάκι μου.
Θυμάμαι που μας είχε στείλει η μάνα της μια φορά να πάρουμε γάλα και εμείς ξεχαστήκαμε και κάναμε με τις ώρες βόλτες στα στενάκια και στις ανηφόρες του Λυκαβηττού.Περιπλανιόμασταν σε ένα δικό μας κόσμο και ο χρόνος είχε πάντα άλλη διάσταση όταν ήμασταν μαζί.Στο τέλος είχε σηκωθεί όλη η γειτονιά στο πόδι και οι γονείς μας ήταν μες την ανησυχία για το τι μας είχε συμβεί.Εμείς χαμπάρι.
Ο πατέρας μου πολύ μου την έδινε στα νεύρα μερικές φορές και αγανακτούσα γιατί πίστευε ότι δεν ήταν καλή παρέα για μένα.Δεν εξέφραζε πάντα τις απόψεις του αλλά το καταλάβαινα εγώ.Και τσαντιζόμουνα.Και πάλι ότι γουστάραμε κάναμε όμως.
Τώρα την λατρεύει.Μεγάλωσε κι αυτός, μεγαλώσαμε κι εμείς και μέλια στάζουν απτα στόματα μας.Όλα καλά.
Τραυματικότερη στιγμή στη σχέση μας ήταν θυμάμαι εκείνο το καλοκαίρι μετά την έκτη δημοτικού που θα ξεκινάγαμε στο γυμνάσιο.Μεγάλες στιγμές!
Γυρνάω λοιπόν κι εγώ Αθήνα μετά απο τις διακοπές με τους γονείς μου και την πέρνω κατευθείαν τηλέφωνο.Μες την τρελή χαρά που θα ξαναβρεθούμε.Το σηκώνει ο πατέρας της, "α δεν το ξέρεις" μου λέει "μετακόμισε με τη μάνα της στην Καλαμάτα, εκεί θα μένει πλέον".
Μου έπεσε φυσικά η κεραμύδα στο κεφάλι.Ούτε που θυμάμαι πως έκλεισα το τηλέφωνο και για πόση ώρα έκλεγα μετά.
Τα επόμενα έξι χρόνια λοιπόν, και από τα βασικά έξι χρόνια στη ζωή ενός ανθρώπου, τα περάσαμε χώρια.Δεν ήταν εύκολο μερικές φορές.Στίβες είναι τα γράμματα στα κουτιά στο σπίτι μου.Μεγάλη υπόθεση το γράμμα και το ταχυδρομείο.Μεγάλοι και οι λογαριασμοί του τηλεφώνου ανα καιρούς.Μεγάλες και οι φωνές του πατέρα όταν έβλεπε τους λογαριασμούς.Μεγάλη κι εμένα η σκασίλα μου αφού το μόνο που ήθελα είναι να μιλάω με τη φιλενάδα μου.

Πέρασαν όμως κι αυτά τα χρόνια, πέρασαν και τα επόμενα, και τα επόμενα.....Και φτάσαμε στο τώρα, για ακόμα μια φορά.Σε λίγες ώρες λοιπόν θα είναι εδώ μαζί μου.Και όχι μόνο αυτό, αλλά φέρνει και όλα τα καλούδια μαζί της. χε χε!
Αν και δεν μου 'χουν λείψει και πολλά...τσουρέκι όμως.Ε τώρα δεν γίνεται χωρίς τσουρέκι!Ειδικά τέτοια εποχή.Πρέπει να πάρω τη δόση μου.Και είναι και απο τα καλά, όχι από αυτά τα φλώρικα που έχουν κατακλίσει το εμπόριο και τους φούρνους ακόμα.Είναι από τα καλά, που κόβεις ένα κομμάτι με το χέρι και κόβεται σε κλωστές και όχι σαν ψωμί.Και αυτή η μυρουδιά, και το αμυγδαλάκι απο πάνω...αααχ!
Και φυσικά το καλύτερο.Χαλβάς.Ε τώρα τι λέμε.Και ο καλύτερος έτσι.Χαλβάς Δραπετσώνας, Κοσμίδης, με σοκολάτα.Μου τρέχουν τα σάλια καμιά βδομάδα τώρα που το σκέφτομαι.Όποιος γνωρίζει θα με καταλαβαίνει φαντάζομαι.Στο top five των γεύσεων.
Αχ αυτά είναι.Όμορφη που 'ναι η ζωή...παω
λα λα λα!

10 σχόλια:

Aggelos Spyrou είπε...

Χμμμ...

1. Όταν άρχισα να διαβάζω το ποστάκι, νόμιζα ότι θα φέρει καναν... χαλβά αγαπητικό!

2. Μας άνοιξες την όρεξη...

3. Γιατί δεν της λές να σε μάθει να φτιάχνεις κι εσύ τον ίδιο χαλβά, αντί να τον περιμένεις με το αεροπλάνο?

4. Κι αν μύριζε ο χαλβάς στην καμπίνα του αεροπλάνου, και τον έφαγαν στην υγειά σου?

5. Κράτα κανα κομματάκι...

6. Πάλι βλακεία σχόλιο άφησα!!! Ο:Ρ

Ο:)

Unknown είπε...

Καλώς τα δέχτηκες!!!
Αμάν ρε συ μας γονάτισες με τα τσουρέκια και τους χαλβάδες........
γιαμ γιαμ

unlearn... είπε...

:) χι χι!!!!!
γιαμ γιαμ!
αχ καποιες γεύσεις είναι ευτυχία!
Τι ωραία τι ωραία!

(άγγελε απάντηση για το 3. Πίστεψε με είναι μεγάλη μου επιθυμία να μάθω να φτιάχνω χαλβά, θα το καταφέρω όμως που θα μου πάει. ο συγκεκριμένος όμως είναι άλλο πράμα. είναι από ενα εργαστήρι στη Δραπετσώνα. το συνηστώ ανεπιφύλακτα αν το πάρει κάπου το μάτι σου.)
(επίσης δε θέλω να ακούω βλακείες! :Ρ )

χι χι χι!!!

αντε θα φάω κι ένα κομμάτι για σας βρε παιδιά! παω...

Georgia είπε...

Έλα ρε παιδιά, σταματήστε με τους χαλβάδες και τα τσουρέκια!! Κρατιέμαι που κρατιέμαι με το ζόρι! Καλώς να τη δεχτείς τη φιλενάδα σου κούκλα! (και το χαλβά, και όλα τα καλούδια που φέρνει μαζί της! ;) ) Καλά να περάσετε!

CrazyCow είπε...

Α ρε αυτός ο χαλβάς του Αϊ Διονύση στον Πειραιά, σπίτια ολόκληρα έχει κλείσει! :P Δίπλα μένω, να σου στείλω δυο - τρία κιλά να τρως όλο το χρόνο; :P

Είναι πολύ ωραίο να έχεις φίλους πάντως... έστω κ αν είναι στην άλλη άκρη! Καλά να περάσετε! :)

Ναυαγός είπε...

Θυμήθηκα που με κράτησαν κάποτε στο Χίθροου ένα εξάωρο για να ερευνήσουν τη ρίγανη που κουβαλούσα μαζί μου. Στο τέλος αναγκάστηκα να τους δώσω δυο τρεις συνταγές και λίγη από τη ρίγανη για να μ' αφήσουν.

Α ρε ξενιτιά!

Α ρε τυχερέ ΟΤΕ, πως πλούτιζες τόσα χρόνια!

unlearn... είπε...

ευχαριστώ σας όλους!

crazycow όταν τελειώσουν οι προμύθιες θα σου κάνω σήμα να στείλεις ;)

ναυαγέ ρίγανη?είσαι σίγουρος?
τι συνταγές τους έδωσες?

Αλητισσα είπε...

Ο χαλβας δεν ειναι αδυναμια μου..
Οποτε θα σχολιασω τη φιλια που ειναι..
Το κειμενο σου μ'εκανε να χαμογελασω με νοημα ειναι οντως ομορφες αυτες οι φιλιες που κρατανε χρονια και χρονια και ειναι αμεσα συνδεδεμενες με την υπαρξη μας..
Την καλημερα μου..

Ανώνυμος είπε...

τι ωραία...καλά να περάσετε!!!

χλωροφύλλη είπε...

Τι ωραία!
Μυρωδιές και αναμνήσεις μαζί!