απο την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα...

Όλα ωραία, όλα καλά, αλλά μακρυά κι αγαπημένοι!

...Τις πρώτες μέρες στην Αθήνα λοιπόν γελούσα και το διασκέδαζα με οτι έβλεπα γύρω μου.
Καλά αρχικά με το που έφτασα κάτι με είχε πιάσει και δεν ήθελα να βγω μόνη μου απο το σπίτι.Μεγάλο σοκ έφαγα όμως.Πήρα τελικά την κολλητή μου να έρθει να με πάρει απο το σπίτι γιατί μόνη φοβόμουν να βγώ.
Τις πρώτες μέρες τα κοιτούσα όλα και όλους σα να ήμουν εξωγήινος.Ακούγομαι ίσως λίγο υπερβολική αλλά πραγματικά κυκλοφορούσα σαν ούφο στους δρόμους, στο μετρό, παντού, κοιτάζοντας γύρω μου με ανοιχτό το στόμα.
Με την κίνηση και τον τρόπο οδήγησης στην αρχή γελούσα, αλήθεια ξεκαρδιζόμουν...ε μια δυο μέρες και μετά άρχισα να εκνευρίζομαι.

Σε γενικές γραμμές είμαι σα χαμένη.Ξυπνάω το πρωί και κόβω βόλτες απο δωμάτιο σε δωμάτιο μη ξέροντας τι να κάνω.Τελικά κάποια στιγμή φρικάρω και πέρνω τους δρόμους.Έχω τρελαθεί στις βόλτες.Δεν ξέρω κι εγώ πόσες διαδρομές έχω κάνει μες την Αθήνα απο τη μέρα που ήρθα.Έχω δει όμως φίλους και γνωστούς και το έχω χαρεί.

Το βράδυ όμως είναι ωραία...ειδικά αυτό τον καιρό είναι ωραία η πουτάνα η Αθήνα τα βράδυα.
Τι συναυλίες, τι παραστάσεις, τι κρασάκια και γλεντάκια, τι μουσικές, τι βόλτες ατελείωτες με τα πόδια στους πεζόδρομους.
Ο κόσμος μου τη δίνει βέβαια καμιά φορά...αλλά υπάρχει και όμορφος κόσμος.

Τις πρώτες μέρες στο δρόμο χαμογελούσα στον κόσμο...με κοιτούσαν περίεργα και συνέχιζαν τη μίζερη διαδρομή τους.Γαμώ τη μιζέρια σας!
Την Ελλάδα την αγαπάω, τη λατρεύω.Αλλά αυτή τη μιζέρια και αυτό που σε κοιτάνε όλοι απο πάνω εως κάτω και σε σκανάρουν με το βλέμμα τους δεν το μπορώ.Παλιά το είχα συνηθίσει και δε με ενοχλούσε τόσο, αλλά τώρα το έχω ξεσυνηθίσει και δεν το μπορώ βρε παιδάκι μου!Δεν το γουστάρω πως το λένε.

Ωραία η Αθήνα.Με μεγάλωσε.Την αγάπησα και τη μίσησα εξίσου.Αλλά μακρυά και αγαπημένοι.Σήμερα είμαι δέκα μέρες εδώ και ηδη η πόλη με πνίγει.Παω να φύγω.Αύριο κι όλας.Για δουλειά βέβαια φεύγω και ξέρω οτι με περιμένει ενας δύσκολος μήνας με πολύ δουλειά και μες το λιοπήρι, αλλά τουλάχιστον δε θα είμαι στο χάος της πόλης.Θα ψήνομαι στη ζέστη της Αιτωλοκαρνανίας...μουαχαχαχααααα

Ρε παιδιά τι ζέστη ειν'τούτη!Απαπαπααα...Περιτό να πω οτι κυκλοφορώ σαν αποβλακωμένη όλη μέρα και ξυπνάω το βραδάκι που πέφτει μια δρόσια.Σήμερα όμως δεν παλεύεται.

Ωραία είναι να έχεις ανθρώπους να σε αγαπάνε.Ωραία είναι να μπορείς να χαθείς στις μυρωδιές μιας αγκαλιάς.Ωραία και η Αθήνα μας αλλά εγώ δεν την αντέχω άλλο....σιγοτρώει τις ψυχές των κατοίκων της...το βρίσκω αφύσικο το να ζει τόσο πολύς κόσμος σε ένα μέρος και ειδικά σε ένα τέτοιο μέρος που δεν αναπνέει...είναι αφύσικο λέμε....εγώ την κάνω!



Τα φιλιά μου σε όλους!Έχω χαθεί το ξέρω...αλλά θα μείνω χαμένη για λίγο...ελπίζω στην κατανόηση σας...ψιτ και που'στε....Λαλαλαλαλαλαλααααααα!!!!!!