København*

Ωραίααα....Ξεκινήσαμε λοιπόν την επανάσταση μέσα μας, κάναμε και την καταληψούλα μας, ε ας κάνουμε και ένα διάλειμμα τώρα....

Για το χατήρι της αγαπητής proserpinas λοιπόν, πήρα τη μηχανή μου μαζί στη χθεσινή μου βόλτα. Και ιδού η Κοπενχάγη, ιδού και η βόλτα μου.




Nørrebrogade...Πολύ μ'αρέσει να κάνω τη βόλτα μου εδώ.Συνήθως την πέρνω απο την αρχή και την περπατάω όλη, είναι ένας μεγάλος δρόμος που καταλήγει στο κέντρο.Είναι η καρδιά του Nørrebro και η καρδιά των μεταναστών της πολής επίσης.Εδώ συναντάς τα πάντα και τις περισσότερες φορές έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι κάπου αλλού και όχι στην ευρωπαϊκή Κοπενχάγη.Αραβικά μανάβικα, κεμπάπια, shawarma, falafel, κινέζικα, ταϋλανδέζικα, υψηλή ραπτική απο την Κίνα με το κιλό, αλλά και super designάτα επιπλοκαταστήματα και alternative δανέζικο design.Άραβες, τούρκοι, μουσουλμάνες με μαντήλες και χωρίς, δανέζες με τα μωρά τους και ένα μεγάλο μέρος του αναρχοαυτόνομου πληθυσμού της πόλης.Όλα όλα λέμε.Ένα μεγάλο πανηγύρι!Λαλαλααα...!















Περνώντας τη γέφυρα, πλησιάζουμε προς το κέντρο.Οι εικόνες είναι πολύ λίγες για να περιγράψουν την ομορφιά που αντικρίζει κανείς διασχίζοντας τις γέφυρες στα Søerne...

Και ποδήλατα παντού φυσικά!




Λίγο πριν το Nørreport, έναν απο τους κεντρικούς σταθμούς της πόλης, η αγορά των λουλουδιών.Πανδαισία χρωμάτων και μυρωδιών.Μ'αρέσει να στέκομαι και να χαζεύω τα χρωματάκια και τους ανθρώπους.




Φτάνοντας λοιπόν στο Nørreport και στρίβοντας αριστερά βρισκόμαστε στο Βοτανικό Κήπο, μια όαση, ή μάλλον ένα όνειρο μέσα στο κέντρο της πόλης...

Πράσινο, λίμνες, πουλάκια, χρώματα λογής λογής και ένα κοκτεϊλ απο όμορφες μυρωδιές που να μην ξέρεις ποιά σε κάνει πιο ευτυχισμένο και τι να πρωτομυρίσεις.
Κόσμος που κάνει τη βόλτα του, άλλοι καθισμένοι σε κάποιο παγκάκι διαβάζουν εφημερίδα πίνοντας καφέ, μια κοπέλα στην κορυφή ενος λοφίσκου κάθεται και τραγουδάει, κύκνοι, πάπιες και λοιπά πτηνά σουλατσάρουν στα νερά....ένα όνειρο, ένα όνειρο!
Κι εγώ χαμογελάω ακόμα περισσότερο.











Μετά απο μια αναζωογονητική βόλτα στο Βοτανικό Κήπο λοιπόν, βγαίνω και προχωράω λίγο πιο κάτω για να φτάσω στο Kongens Have, τους παλιούς κήπους του βασιλιά, που είναι πλέον ένα μεγάλο πάρκο και νούμερο ένα στις επιλογές των κοπενχαγητών για το άραγμα τους στον ήλιο.Κουστουμάτοι στο διάλειμμα απο το γραφείο τους, γιαγιάδες και παπούδες, ζευγαράκια αγκαλιασμένα, μπαμπάδες με τα μωρά τους, πιτσιρικαρία μες τη ζωντάνια.Όλοι εκεί, στα γρασίδια.


Η πιο συνηθισμένη εικόνα αυτή την εποχή, είναι οι νεολαίοι δανοί με ένα καφάσι μπύρες να την αράζουν στα πάρκα και στις προβλήτες και να πίνουν κάτω απο τον ήλιο, φωνάζοντας και γελώντας...

Αφού λοιπόν την αράξω κι εγώ στα γρασίδια και φάω το κολατσιό μου, παρατηρώντας τον κόσμο και απολαμβάνοντας τον ήλιο και τη μυρωδιά γρασιδιού και ζεστού χώματος, πέρνω το δρόμο προς το σπίτι, περνώντας μια γρήγορη απο τα στενάκια με τα σικ μαγαζιά για να φτάσω και να διασχίσω την Kongens Nytorv...

Το Nyhavn, το παλιό λιμάνι και απο τα πιο τουριστικά σημεία της πόλης...είναι πανέμορφο, με έπιασε η αγοραφοβία μου όμως και την έκανα γρήγορα, οπότε δεν έβγαλα καμιά καλή φωτο, ίσως κάποια άλλη φορά....





Και μια για τον pølsemannen, χεχε...





Στο δρόμο προς το σπίτι περνάω το Christianshavn, μια απο τις πιο όμορφες περιοχές της πόλης...







Και μια για την troll.....φτάνοντας προς το σπίτι πια...




Η Κοπενχάγη είναι μια μικρή πλην όμορφη πόλη, με πληθυσμό ένα εκατομμύριο περίπου, μαζί με τα περίχωρα (πληθυσμός Δανίας: πεντέμιση εκατομμύρια).Γι αυτό και μ'αρέσει κι όλας, γιατί είναι μικρή και γιατί οι άνθρωποι της χαμογελάνε.

Κατά κάποιο τρόπο, τα πράγματα είναι απλά εδώ πέρα.....Και ο ήλιος λάμπει!

Λαλαλαααα.....!