Στο μπούτι χαμηλά έχω μια μελανιά που πονάει κάθε φορά που κοπανάω τα χέρια μου στα πόδια μου σα να παίζω τύμπανα.Απόκτημα της τελευταίας βόλτας στη Σαλονίκη, όπου όλο χάρη -και φόρα- έπεσα πάνω στο χερούλι μιας καρέκλας που απρόσμενα βρέθηκε στο δρόμο μου.Την άτιμη!
Το θυμήθηκα τώρα αυτό γιατι ακούω ενα κομματάκι και αποροφημένη για ακόμη μια φορά άρχισα να χτυπάω τα χέρια μου στα πόδια μου ρυθμικά.Και....Α!
Και χυλοπίτες με σάλτσα λιαστής τομάτας και βόλτα νυχτερινή στους αυτοκινητόδρομους της Ελλάδος.
Και ενας μήνας για πότε πέρασε χαμπάρι δεν πήρα.
Εν μέσω αθηναϊκού παραλογισμού.
Κινητά να χτυπάνε συνέχεια.Σε εκνευριστικό σημείο δηλαδίς.
Μα καλά όλοι αυτοί αργόσχολοι είναι?Όλο βόλτες βόλτες βόλτες....
Και βόλτες και χοροί μέχρι να λιώσουν οι σόλες.
Και αλκοόλ και ξενύχτια μέχρι να λιώσει το συκώτι μας.
Και χαζοσυναναστροφές ανευ ιδιαίτερης ουσίας μέχρι να λιώσει απο βλακεία ο εγκέφαλος μας.
Γύρω γύρω σκουπίδια.Γραφεία τραπεζών να καίγονται.Γκόμενες που σπάνε τα τακούνια τους και πέφτουν κάτω.Γκόμενοι που νομίζουν οτι είναι ωραίοι και στολίζονται σα βιτρίνες πολυκαταστήματος τα χριστούγεννα...και τελικά στην πραγματικότητα είναι περισσότερο γκόμενες παρά γκόμενοι αλλά δεν υπάρχει και κανείς να τους το πει αυτό.
Και πιτσιρίκια κόβουν άσκοπες βόλτες στους χαοτικούς δρόμους και στα τραίνα με ένα κινητό στο χέρι να παίζει μουσική δυνατά.
Και στα φανάρια στην πέφτουν απο παντού και αν έχεις συνείδηση συνειδητοποιείς οτι έχουμε γίνει πιο αναίσθητοι απο ποτέ.
Και όλο και αυξάνονται τα ιντερνετάδικα που τιγκάρουν στην πιτσιρικαρία που αποβλακώνεται (ποιός ξέρει για πόση ώρα) μπροστά απο μια οθόνη και παίζουν παιχνίδια.
Και ο κόσμος πίνει μπάφους και παίζει προ....γενικότερα.
Και κάνεις μια βόλτα με το ποδήλατο και δεν ξέρεις απο που θα σου'ρθει.Και φτάνοντας σπίτι νιώθεις λες και είχες στηθεί πίσω απο κάποιο λεωφορείο για καμιά ώρα και σνίφαρες καυσαέριο.Έτσι για να κάνεις κεφάλι βρε αδερφέ.
Και κεφάλι κάνεις έτσι κι αλλιώς.
Γιατί είσαι σε μια πόλη που καμιά φορά απο το καυσαέριο δεν βλέπεις καθαρά απο τη μια άκρη του Λεκανοπεδίου στην άλλη (για να μην πω απο τον Λυκαβηττο την Ακρόπολη).
Γιατί είσαι σε μια πόλη όπου επιτρέπεται ενα απο τα μεγαλύτερα ποσοστά ακτινοβολίας σε χώρες της Ευρώπης.Ενω σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες επιτρέπονται κάτι 0,5 και κάτι 3 τοις εκατό, στην Ελλαδάρα μας επιτρέπεται πάνω απο 20 τοις εκατό! (δυστηχώς δε θυμάμαι τα νούμερα ακριβώς και που τα είχα δει αλλιώς θα σας τα παρέθετα for sure).
Βάλτε κι εσείς κεραία κινητής τηλεφωνίας στην ταράτσα του σπιτιού σας, μπορείτε!
Στις ταυτότητες όλων μας, εκεί που λέει επάγγελμα, θα έπρεπε -κανονικά- να γράφει πειραματόζωο.
...επίλογος.....πήγαστοβουνόγιαλίγεςμέρεςκαιησύχασετοκεφάλιμουέκλεισακαιτοκινητόναμημεβρίσκεικανείςκαιαπόλαυσ ακρυοκαθαρόαέραπορτοκαλοκιτρινοκόκκιναφύλλαμουσικέςτζάκικρασάκιακαιλίγουςκαικαλούςφίλουςτιωραίαπήγακαιρού φηξαοξυγόνοκαιχρώματακαιγύρισαθετικήκαιπάλικαιπάλιόμωςδεντακατάφερακαιαποφάσισακαιπάλιοτιδενκάνωεγώγια εδώκαιείπαθαφύγωκαιτότεξεκίνησανκάπωςταπράγματαναμπαίνουνσεκάποιουςρυθμούςκαιτότεμεπήρεεκείνηηγαμάτη τύπισακαιιμουείπεπωςθέλειναδουλέψουμεμαζίενωεγωσχεδόντοείχαξεχάσεικαιτότεμπερδεύτηκααλλάεπιλογήδενέχω ήδενμουδίνωστηνπαρούσακαιέτσιθαμείνωλίγοακόμαετουπούστηθατακαταφέρωδενμπορείλαλαλαδεθαπεθάνουμεποτέ κουφάλανεκροθάφτηλαλαλααα.τελείακαιπαύλα-
Τι κάνουμε?Λαλαλα...οεο?
